Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Phleum alpinum & Viburnum opulus

fotò
fotò
Erbo-de-prat(-dis-Aup)

Phleum alpinum

Poaceae Graminaceae

Àutri noum : Bauco, Co-de-gàrri.

Nom en français : Fléole des Alpes.

Descripcioun :
Erbo-de-prat que trachis dins li coumbo à nèu, li prado umido e li palun de mountagno. L'espigo, pas trop longo (2 à 5 cm), a uno coulour griso emé de vióulet. Coume pèr tóuti li Phleum, fau regarda li glumo pèr s'assegura de l'espèci (lùpi). L'erbo-de-prat-dis-Aup a de lòngui arèsto (fotò), e au contro de Phleum rhaeticum aquéli soun pas ciliado au bout (peréu l'espigo d'aquesto èi bèn mai grando). Coumpara emé l'erbo-de-prat-retico que ié sèmblo proun .

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Erbo
Taio : 10 à 50 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Phleum
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae

Ordre : Poales

Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 4(6) cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Jun à avoust

Liò : Prado umido - Coumbo à nèu - Palun de mountagno
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuropo
Ref. sc. : Phleum alpinum L., 1753 (= Phleum alpinum subsp. alpinum )

fotò
fotò
Toumo

Viburnum opulus

Adoxaceae Caprifoliaceae

Àutri noum : Toumié, Sambu-d'aigo, Sambu-rose, Milo-flour, Boulo-de-nèu.

Noms en français : Obier, Viorne obier.

Descripcioun :
La boulo-de-nèu o enca lou milo-flour èi lou bouissoun d'ort emé de flour tóutis esterlo (naturalamen i'a soulamen aquéli dóu deforo). La toumo trachis, dins la naturo, proche d'aigo e dins li bos umido. Èi pas un planto proun coumuno en Prouvènço. Se recounèis eisadamen emé si fueio di tres partido. Li fru devènon rouge un cop madur.

Usanço :
Li fru soun un pau empouisounant crus (dounon lou bòmi e soun purgatiéu), li fau faire couire pèr pousqué li manja (counfituro). An de prouprieta cardio-tounico. La rusco èi couneigudo pèr apasima li countracioun de la maire (uterus) qu'es antispasmoudico, astringènto e sedativo. S'emplego tambèn contro li moureno e li cambo lourdo.

Port : Aubret
Taio : 1 à 4 m
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Viburnum
Famiho : Adoxaceae
Famiho classico : Caprifoliaceae


Coulour de la flour : Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 5 à 12 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à jun

Liò : Ribiero - Bos umide - Pargue
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Viburnum opulus L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
R
ges
ges
ges
ges
ges
RRR
C

Phleum alpinum & Viburnum opulus

ges
ges
ges
ges
ges
RR
CC
C

Coumpara Erbo-de-prat(-dis-Aup) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Toumo emé uno autro planto

fotò